باربر پل، نوعی علامت است که توسط آرایشگران برای مشخص کردن مکان یا فروشگاه محل انجام کار خود استفاده می شود.
قدمت این نماد به قرون وسطی باز می گردد. این نماد بصورت رنگ های مارپیچ می باشد. اغلب در بسیاری از کشورها قرمز و سفید است اما معمولاً در ایالات متحده قرمز، سفید و آبی است. باربر پل ممکن است ثابت باشد و یا با کمک موتور الکتریکی بچرخد.
"باربر پل" با یک نوار مارپیچ منظره ای آشنا برای بسیاری از مردم می باشد.
رنگ های نماد باربر پل، یادگاری از سال های بسیار دور است. زمانیکه مردم فقط برای اصلاح سر و صورت به آرایشگاه نمی رفتند و رگ زدن (فصد) و سایر اعمال پزشکی و درمانی هم در آرایشگاه انجام می شد.
در قرون وسطی رگ زدن درمانی متداول برای بسیاری از بیماری ها از گلودرد تا طاعون بود. این عمل را راهبه ها که کار پرستاری از بیماران را به عهده داشتند انجام می دادند و آرایشگران به دلیل مهارتی که در کار کردن با وسایل تیز و برنده داشتند به آنها کمک می کردند.
بعد از اینکه پاپ الکساندر سوم در سال 1163 راهبه ها را از انجام این کار منع کرد، آرایشگران رگ زدن – کاری که انجامش امروزه مخصوص پزشکان است – را برعهده گرفتند.
این جراح-آرایشگران همچنین اعمالی چون کشیدن دندان ها، جا انداختن استخوان ها و درمان جراحات را انجام دادند.
آمبروز پار فرانسوی، پدر جراحی مدرن در قرن 16 میلادی، فعالیت خود را از جراح-آرایشگری آغاز کرد.
در نماد مارپیچ باربرپل، قرمز نماد خون و سفید نماد باند پانسمان است. باربرپل، به خودی خود نماد وسیله ای است که بیمار آن را در دست خود فشار می داده تا رگ های دست او برای عمل رگ زدن برجسته تر شود.
در اروپا باربرپل سفید و قرمز و در آمریکا سفید و قرمز و آبی می باشد. گفته می شود رنگ آبی یا نماد و سمبل وریدهایی است که تیغ زده می شده و یا برگرفته از پرچم آمریکا برای نمایش میهن پرستی است.
در اواسط سال 1500 میلادی، آرایشگران انگلیسی از ارائه خدمات جراحی به استثنای کشیدن دندان منع شدند ولی تا سال 1745 آرایشگران و جراحان کماکان یک انجمن صنفی داشتند.
با وجودیکه از قرن 19 میلادی رگ زدن اقبال چندانی در جامعه پزشکی ندارد، امروزه هنوز هم برای درمان برخی بیماران استفاده می شود.